Gedoe over ‘labbekakken’ leidt doelbewust af van wat Hans de Boer aan zinnigs te berde brengt

Posted by ruuddewit on juni 25, 2015 · 6 reacties 

Ik kende het woord ‘labbekak’ tot gisteren niet. Ik kan me ook niet herinneren het ooit gehoord of gelezen te hebben. Toch ben ik al meer dan zestig jaar een actief gebruiker van de Nederlandse taal en heb zelfs Nederlandse Taal- en Letterkunde gestudeerd. De gevestigde politiek in Den Haag, met de PvdA voorop, en allerlei moraalridders kennen het woord blijkbaar wel, want de voorspelbare reacties van Diederik Samsom en Lodewijk Asscher laten aan duidelijkheid niets te wensen over. Samsom verwijt VNO-NCW voorzitter Hans de Boer vanwege deze kwalificatie aan het adres van uitkeringsgerechtigden ‘schaamteloosheid’ en Asscher is van mening dat De Boer zijn middelvinger heeft uitgestoken naar werklozen en hen zelfs heeft ‘uitgescholden’. Ook premier Mark Rutte noemde het woord labbekak ‘ongepast’.

Ik heb er de verschillende woordenboeken nog eens op nagetrokken, maar kom niet verder dan dat ‘labbekak’ gelijk staat aan ‘iemand die bang is’, een bangerik dus, en soms meer pejoratief (ook zo’n fraai woord) aan ‘slapjanus’, ‘slappeling’. Het is me wat. Mag je tegenwoordig iemand (of een groep) niet meer een slappeling of bangerik noemen zonder de verontwaardiging van heel Nederland over je heen te krijgen?

Duidelijk is dat vrijwel iedereen gisteren over De Boer en zijn interview in de Volkskrant onder de kop ‘Labbekakken moeten aan het werk’ heen is gevallen. In de verschillende reacties ging het vooral over het woord labbekak, maar ik denk dat politiek Den Haag – met name aan de linkerzijde – en allerlei heethoofden en moraalridders weinig op hebben met de inhoud van het hele interview.

Ik heb het interview echter met rode oortjes en een brede glimlach gelezen. Ik realiseerde me al lezend heel goed dat een aantal uitspraken van De Boer met verontwaardiging, hoongelach en zelfs woede zou worden ontvangen. Zelf heb ik me vooral geamuseerd met de kwalificatie ‘rechtse marxist’ die De Boer zich gaf. Ik kan me aardig vinden in die omschrijving. Vroeger zei ik wel eens van mezelf dat ik me nog steeds een ‘marxistisch-leninist’ vond (wat bij velen in mijn omgeving ook met hoongelach werd ontvangen), maar ‘rechtse marxist’ past veel beter bij me. Dat zijn er nu dus twee in Nederland.

Inmiddels heeft De Boer spijt betuigd over het gewraakte woord labbekak. Ik vind het jammer dat hij dat gedaan heeft, maar begrijp het vanuit een diplomatiek perspectief. ‘Het woord labbekak had ik in die context niet moeten gebruiken. Het spijt me oprecht als ik mensen daarmee heb gekwetst. Dat was niet mijn bedoeling. Ik heb willen wijzen op de fouten in het stelsel van uitkeringen en toeslagen, maar het is duidelijk dat ik dat met andere bewoordingen had moeten doen.’

Maar wat zei De Boer nu eigenlijk in het interview in de Volkskrant? Niet meer en niet minder dat ‘het grootste deel van het half miljoen ‘bijstanders’, onder wie talloze hoogopgeleiden best de handen uit de mouwen zouden kunnen steken.’ ‘Die kunnen ook gewoon asperges steken, in het zonnetje, met de radio aan. Wat is daar fout aan?’ Om dat te stimuleren stelt De Boer de bijstand te verlagen. Dit soort geluiden zijn helemaal niet nieuw en worden wel vaker gebruikt. Wie moet dat noodzakelijk werk anders doen als we tegelijk ook die Polen, Roemenen, Somaliërs, Syriërs, Bulgaren, Afghanen hier niet willen? Je kunt het er mee eens zijn of niet, maar rechtvaardigt de selectieve verontwaardiging van Samsom en Asscher het om zo te vallen over het woordje labbekak? Die steken maar al te graag hun koppen in het zand als het gaat om het misbruik van sociale voorzieningen en het gegeven dat Nederland koploper is als het gaat om doelbewust een hele groep mensen met uitkeringen buiten het arbeidsproces te houden. Nederlanders die de economie hard nodig heeft.

De VNO-NCW voorzitter zei in het interview trouwens heel wat meer dan het woord labbekak. Zo keert hij zich tegen een belangrijke verandering die het kabinet-Rutte wil aanbrengen in het belastingstelsel. ‘Ze willen de btw verhogen. Hoe dom kun je zijn? Dat heb ik letterlijk tegen PvdA-bewindslieden gezegd: straks zeurt heel Nederland alleen maar over die lastenverzwaring! Jullie staan op negen zetels, de VVD op krap twintig. Hoeveel kiezers wil je nog verliezen? Word nou eens politiek koopman.’ Volgens De Boer ‘moet de eerste schijf van de inkomstenbelasting in één keer flink naar beneden worden getrokken, naar 35 procent. Doe dat.’ Vervelend voor de VVD en PvdA, deze opmerking, maar ik heb de afgelopen dagen heel veel berichten in de media gelezen die precies hetzelfde geluid vertolkten.

Dat De Boer zich verder een voorstander toont van het afschaffen van het minimumjeugdloon (iets van PvdA, SP en GroenLinks toch graag willen) wordt in de reacties van Asscher, Samsom en Rutte simpelweg genegeerd. Terwijl deze uitspraak wel eens van doorslaggevend belang kan zijn voor nieuwe onderhandelingen tussen de sociale partners. Mijns inziens rechtvaardigt dit standpunt ook zeker niet de erg gemakzuchtige en goedkope kwalificatie van ‘hooggeplaatste aap der polderelite’, die Volkskrant-columniste Sheila Sitalsing begin dit jaar hem toedichtte. Een SP-kamerlid noemde De Boer overigens in dit verband ‘een proleet’. Dat lijkt me een veel kwalijker woord dan ‘labbekak’. Waarom valt niemand over dat soort schandalige kwalificaties door gekozen parlementariërs?

Bijna een jaar geleden, toen Hans de Boer aantrad als de nieuwe VNO-NCW voorzitter, schreef ik al eens een blog over hem: https://visieopvastgoed.wordpress.com/2014/07/07/met-hans-de-boer-heeft-vno-ncw-een-vastgoedminded-voorzitter/.

Ik citeer de eerste alinea: ‘Hans de Boer heeft er de afgelopen weken in een aantal interviews geen gras over laten groeien. VNO-NCW heeft weer een strijdbare en no-nonsense voorzitter die niet schroomt om controversiële uitspraken te doen. Dat heeft al geleid tot een aantal voorspelbare reacties van de gevestigde politiek, maar ik kan me niet voorstellen dat De Boer zich daarvan veel zal aantrekken. Zijn boodschap is namelijk duidelijk: het wordt tijd dat de politiek en de andere sociale partners zich realiseren dat Nederland en de wereld er echt anders uitzien dan pakweg tien, ja zelfs vijf jaar geleden, en dat dat om een radicaal gewijzigde aanpak vraagt. Daarom zijn de plaagstoten – maar wel met een serieuze bedoeling – van De Boer zoals die in de media terecht zijn gekomen, voor mij een verademing. Los van het gegeven dat ik het ook niet in alles met hem eens ben.’

Echt, het is niet zo moeilijk om vooruitziend te zijn. Een jaar geleden noemde de SP De Boer ook al ‘een ongeleid projectiel’. Grote onzin en vooral goedkoop. Nederland poldert en gedoogt dat het een lust is en politici met een visie op de toekomst, die verder reikt dat de komende verkiezingen, zijn er niet meer te vinden. Dat daarbij nuances verloren gaan en soms one liners en vette koppen boven artikelen de toon zetten, is een twijfelachtig gegeven maar geen nieuws. Ik ga mijn blog van een jaar geleden niet herhalen, maar deze zinnen wil ik u hier niet onthouden: ‘Als je in Nederland beargumenteerde standpunten inneemt – en dan alleen maar als voorzet voor verdere gesprekken – dan staat de gevestigde politiek onmiddellijk klaar met voor de hand liggende reacties en ‘open deuren’. Daar kijkt het ‘grote’ publiek inmiddels behoorlijk doorheen, gezien de afnemende belangstelling voor diezelfde gevestigde politiek en de democratische instellingen.’

Ik kan het u aanraden het hele interview met Hans de Boer in de Volkskrant van gisteren te lezen en uw mening niet te beperken tot het Haagse gezeur over het woordje labbekak. Dat zou eeuwig zonde zijn, want er staat heel veel zinnigs in. En ik denk dat De Boer ook een lintje moet krijgen, omdat hij het woord labbekak op de kaart heeft gezet. Dat lukt Haagse politici al jaren niet meer, iets zinnigs op de kaart zetten.

Ingedeeld onder Uncategorized