Visie op vastgoed, een blog die verder gaat dan stenen

Al enige keren heb ik overwogen om een eigen blog te beginnen en nu is het dan zo ver. Een aantal vrienden van mij heeft al zo’n blog en sommige zijn zeer succesvol. Vriend Edwin Winkels in Barcelona (http://barcelonaaaaa.wordpress.com/) is  daar een uitstekend voorbeeld van. Edwin schrijft al sinds 2009 zijn blog Het Barcelona Gevoel en heeft inmiddels ruim 2000 vaste volgers.  Zijn succes is voor mij de uitdaging.

Goed voorbeeld doet dus goed volgen. Ik heb natuurlijk mijn maandelijkse column in het vakblad Vastgoedmarkt, maar deze maandelijkse colums (die ook na te lezen zijn op mijn website www.ruuddewit.nl)  gaan bij uitstek over de Nederlandse vastgoedsector. Mijn interesse- en ervaringsveld gaan veel verder. Zo volg ik de onwikkelingen in Suriname, Zuid Afrika en Spanje/Portugal nog steeds. Ik was immers in die landen gedurende 15 jaar correspondent. Met name Zuid Afrika staat dagelijks op mijn netvlies. We (het gezin De  Wit, Marjanne, Jacco en Jinke, plus onze hond Maschka) hebben er een huis ( met de website http://www.vakantiehuisensafaribijkrugerparkinzuidafrika.nl/) en ook een uitgebreide vriendenkring die het hele spectrum van de Zuid Afrikaanse politieke, culturele en economische samenleving omvat. En wie mij kent, weet dat ik over veel zaken een mening heb, die ik graag met anderen deel.

Maar deze blog zal vooral over vastgoed gaan. Over leegstand, financieringen, afwaarderingen, integriteit, ruimtelijke ordening in het algemeen, vastgoedbeurzen en zeker ook over mensen. Ik is mijn bedoeling deze blog wekelijks te vullen, maar het kan zomaar ook twee keer per week zijn.

Een succesvolle blog kan niet zonder reacties, zonder de wisselwerking met de lezers en volgers. Iedereen wordt dan ook uitgedaagd te reageren en/of met suggesties te komen.

O ja, nog dit over de illustratie. Vorig jaar zagen we bij goede vrienden van ons bij Phalaborwa (Zuid Afrika) een schilderij hangen, een werkje van een lokale kunstenaar. Wilfred, zo heet hij, maakt schilderijen in opdracht, vaak op basis van foto’s, in een stijl die ik als naïef Afrikaans wil omschrijven. Mijn vrouw Marjanne vond hierin de inspiratie voor een verrassing voor mijn 62ste verjaardag. Ons huis in Marloth Park is goed getroffen en Wilfred heeft ook mijn gezicht heel goed weergegeven. Maar allles in in wat vreemde verhouding. Het klopt dat zebra’s, net als kudu’s, giraffen, impala’s, duikers, mongoose, gnoes en wrattenzwijnen regelmatig ons huis aandoen en dat zebra’s zich zelfs laten aaien, maar zo klein zijn ze nu ook weer niet. Zelf zie ik ook uit als een dwerg. Maar ik heb zelden zo’n leuk verjaarscadeau gekregen.

Advertentie